Tarczyca jest nieparzystym gruczołem wydzielania wewnętrznego otaczającym przednią i boczną część tchawicy.  Gruczoł ten jest miejscem syntezy trzech hormonów: trójjodotyroniny (T3), tyroksyny (T4), oraz kalcytoniny.  We krwi hormony te wiążą się z białkami osocza – głównie z globuliną TBG oraz albuminą. Aktywnymi metabolicznie są wolne formy tych hormonów (FT4 - wolna tyroksyna, FT3 - wolna trójjodotyronina). Hormony tarczycy są niezbędne do prawidłowego wzrastania i różnicowania się komórek, przyspieszają przemianę tlenową, syntezę białek, pobudzają mobilizację wapnia z kości i podnoszą temperaturę ciała. Zarówno synteza jak i wydzielanie hormonów tarczycy jest regulowane przez przysadkę mózgową wydzielającą hormon tyreotropowy (TSH), oraz podwzgórze – wydzielające tyreoliberynę (TRH). Do prawidłowej syntezy hormonów tarczycy niezbędny jest jod. Częstą przyczyną schorzeń tarczycy są choroby immunologiczne, oraz choroby związane z zaburzeniem funkcji tyreotropowej przysadki. Przy rozpoznawaniu chorób układu tarczowego, oprócz wywiadu, wyników badań przedmiotowych oraz badań obrazowych (USG) ogromną rolę odgrywa diagnostyka laboratoryjna. Oznaczenia poziomu hormonów tarczycy ( FT3, FT4,TSH) a także przeciwciał przeciwtarczycowych (anty – TPO, anty – TG) i przeciwciał przeciw receptorom TSH pozwalają na wnikliwą ocenę stanu czynnościowego tego gruczołu. W stanach zapalnych i w chorobach nowotworowych tarczycy istotnym badaniem jest badanie histopatologiczne (BAC)

zobacz również:

Nadczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy
Choroba Hashimoto – przewlekłe limfocytowe zapalenie gruczołu tarczowego
Ostre zapalenie gruczołu tarczowego
Choroby nowotworowe tarczycy